برداشت انگور برای خشک کردن و تبدیل آن به کشمش سبز بیدانه در آخرین ماه تابستان است، اما این آزمایشی است – عامل اصلی شرایط آب و هوایی است.
در آب و هوای خشک، آفتابی و گرم، توت ها حداکثر قند را به دست می آورند که کیفیت بیشتر میوه خشک و این واقعیت را که می توان آن را به خوبی ذخیره کرد تعیین می کند.
پس از برداشت، خوشه ها را کنده نمی کنند، بلکه به شکل طبیعی خود برای خشک شدن می فرستند. توت های فاسد، خشک، توسعه نیافته یا ترک خورده حذف می شوند تا محصول را خراب نکنند.
خشک شدن در هوای تازه – در آفتاب، زیر سایه بان یا در یک منطقه با تهویه خوب انجام می شود. در عین حال، کشمش های آینده از هجوم حیوانات و پرندگانی که عاشق جشن گرفتن با آنها هستند محافظت می شود.
کل فرآیند خشک کردن بسته به شرایط و تنوع انگور طول می کشد: از 2 هفته تا 3-4 ماه. پس از آن، انگور ظاهر، بافت و ویژگی های طعمی معمول را به دست می آورد. عملکرد محصول تقریباً 4 به 1 است – یعنی از 4 تن انگور تقریباً 1 تن کشمش تهیه می شود.
به محض اینکه بتوان خشک کردن را تکمیل شده در نظر گرفت، توت ها را از شاخه ها جدا کرده و دوباره کمی خشک می کنند و سپس به صورت هرمتیک بسته بندی و برای نگهداری یا فروش ارسال می کنند.
نتیجه گیری بدون ابهام در مورد آنچه و چه مقدار در کشمش وجود دارد دشوار است، زیرا عوامل زیادی وجود دارد که بر ترکیب شیمیایی میوه خشک تأثیر می گذارد.
این شرایط برای رشد، برداشت، خشک کردن، ذخیره سازی، حمل و نقل و همچنین انواع انگور است که همانطور که قبلاً ذکر شد بیش از هزار مورد از آنها شناخته شده است.
همه این نکات را نمی توان ردیابی و در نظر گرفت، بنابراین، هنگام توصیف ترکیب کشمش، از داده های میانگین استفاده می شود.
در حالی که کشمش‌های شیرین‌تر ممکن است به دلیل محتوای قند بالایی که دارند، کالری بیشتری داشته باشند، این تفاوت ناچیز است. و همچنین محتوای عناصر کمیاب، ویتامین ها و سایر مواد مفید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.