آمریکا زادگاه گل آفتابگردان در نظر گرفته می شود، جایی که این فرهنگ در قرن شانزدهم به اروپا آورده شد. در قرن 18 و در روسیه شروع به استفاده از تخمه آفتابگردان گلپر و گرفتن روغن از آنها کردند. از آن زمان، آفتابگردان در سراسر جهان توزیع شده است و دانه ها برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار می گیرند از آنها برای تهیه روغن، گوزیناکی استفاده می شود و کیک به حلوا تبدیل می شود یا به رژیم غذایی دام اضافه می شود.
تخمه آفتابگردان حاوی مقدار زیادی ویتامین های محلول در چربی است: A، E، D و گروه B. به لطف چربی های موجود در دانه ها به خوبی در روده ها جذب می شوند.
همچنین دانه ها سرشار از مواد معدنی هستند. منیزیم، کلسیم، روی، آهن و فلوئور و اسیدهای مختلف به کاهش سطح کلسترول کمک می کنند. تخمه آفتابگردان اثر مفیدی بر قلب و عروق خونی دارد. آنها به عنوان پیشگیری از تصلب شرایین، حملات قلبی و سکته مغزی مصرف می شوند.
تأثیر تخمه آفتابگردان بر وضعیت پوست و مو مورد توجه قرار گرفته است عمدتاً به دلیل ویتامین ها و چربی ها. دانه ها به ویژه در دوره ای که برای حفظ قدرت و بازگرداندن تعادل اسید و باز ضروری است مفید هستند. در طول رژیم غذایی، ناشتا، در دوران بارداری.
دانه های سرخ شده خوشمزه تر و دارای عطر روشن هستند، اما مزایای کمتری در آنها وجود دارد برخی از ویتامین ها در طی عملیات حرارتی از بین می روند.
ویتامین E برای عادی سازی عملکرد عروق خونی، قلب، بهبود حافظه و حفظ سلامت پوست صورت مورد نیاز است. ویتامین D برای پیشگیری از راشیتیسم در کودکان و نوجوانان ضروری است. علاوه بر این، این ویتامین سلامت استخوان ها، مو و پوست را حفظ می کند.
ترکیب دانه ها در این مورد منحصر به فرد است، زیرا آفتابگردان حاوی روی است یک درشت مغذی مفید که مسئول عادی سازی اپیدرم است، پوست را در حالت خوب نگه می دارد، از ظهور شوره سر و آکنه جلوگیری می کند.
