روشویی سنگی ارزان که به آن پایه شستشو نیز می گویند، از ابتدای قرن نوزدهم تا قرن بیستم، یک قطعه ضروری از روشویی اتاق خواب بود. روشویی شامل یک ساختار چوبی با شکل و پیچیدگی متفاوت بود که برای قرار دادن یک حوضچه بزرگ، یک پارچ، یک شیشه مسواک، و سایر لوازم توالت، اغلب شامل یک یا چند گلدان محفظه‌ای که در روشوییهایی در پایه سازه قرار می‌گرفتند، تشکیل می‌شد.
قسمت بالایی و «پشت پاشیده» که به پایانه دستشویی می‌رسید، معمولاً از سنگ مرمر یا کاشی بود که در یک قاب چوبی قرار می‌گرفتند. گاهی اوقات حوضه از یک سوراخ دایره ای بریده شده در سطح میز آویزان می شد. نوع خاصی از سنگ مرمر فرانسوی معروف به «St. معمولاً از Anne’s استفاده می شد، زیرا در برابر عمل قلیایی در صابون مقاومت می کرد.
از اواسط قرن نوزدهم، روشویی‌ها پیچیده‌تر شدند و آینه‌ها، قفسه‌ها و سایر لوازم جانبی در ساختار آن‌ها گنجانده شدند. این تا حد زیادی نتیجه رشد صنعت هتلداری بود.
روشویی گوشه‌ای، اقلام متحرک، عمدتاً روشویی، کابینت، قفسه‌ها و صندلی‌ها که به‌منظور صرفه‌جویی در فضا در گوشه اتاق طراحی شده‌اند. این سبک از روشویی در قرن 18 و 19 رایج بود. از آنجایی که گوشه‌های اتاق عموماً زوایای قائمه را تشکیل می‌دهند، روشویی گوشه‌ای تقریباً مثلثی و با اضلاع کم و بیش مساوی بودند. دو طرف در نظر گرفته شده برای ایستادن نزدیک به دیوارها معمولاً تزئین نشده بودند. ضلع سوم، رو به داخل اتاق با زاویه 45 درجه نسبت به دیوارهای مجاور، یا مستقیم یا منحنی بود.
در فرانسه روشویی گوشه‌ای همزمان با روشویی رایج بود و گاهی اوقات یک جفت روشویی گوشه‌ای برای تطبیق با کمود ساخته می‌شد و یک سوئیت را تشکیل می‌داد. گونه‌ای متشکل از یک روشویی گوشه‌ای که بالای آن قفسه‌های گوشه‌ای قرار داشت (با شیشه‌های آینه‌ای که روی دیوار بین آن‌ها نصب شده بود) و روی پاها قرار داشت از فرانسه به انگلستان معرفی شد.
