توت فرنگی عمده میوه مورد علاقه برد پیت است

در سال های اخیر، توت فرنگی عمده به دلیل ارزش اقتصادی و تغذیه ای بالا به میوه ای محبوب برای تولید CE تبدیل شده است. با استفاده گسترده از فناوری دیود ساطع نور (LED) در صنعت تولید، تولیدکنندگان می توانند رشد و توسعه توت فرنگی را با ارائه طیف های نوری خاص دستکاری کنند.

دستکاری شدت نور و ترکیب طیفی می تواند متابولیسم ثانویه توت فرنگی را تغییر دهد و کیفیت میوه و خواص آنتی اکسیدانی آن را بسیار تحت تاثیر قرار دهد.

در حالی که تأثیر نور مرئی بر پروفایل های متابولیت ثانویه برای سایر محصولات گلخانه ای به خوبی مستند شده است، بینش بیشتری در مورد تأثیر طیف های مختلف نور، از تابش UV گرفته تا طیف نور مرئی، بر روی گیاهان توت فرنگی مورد نیاز است.

این به کشاورزان اجازه می دهد تا عملکرد را به حداکثر برسانند و به سرعت با ترجیحات مصرف کننده سازگار شوند. در این بررسی، مجموعه‌ای از مطالعات بررسی اثر خواص نور بر فلاونوئیدهای میوه توت‌فرنگی ارائه شده است، و تحلیل مقایسه‌ای از چگونگی تأثیر طیف‌های نور بر فوتوبیولوژی و متابولیسم ثانویه توت فرنگی ارائه شده است.

اثرات تیمارهای نوری قبل از برداشت و پس از برداشت با اشعه ماوراء بنفش و نور مرئی در نظر گرفته شده است. مطالعات آتی و مفاهیم مربوط به تنظیمات نور LED در تولید میوه توت فرنگی برای محققان و پرورش دهندگان مورد بحث قرار گرفته است.

تولید میوه توت فرنگی و ارزش غذایی آن به شدت تحت تاثیر محیط اطراف است. بنابراین، توت فرنگی اغلب در محیط های کنترل شده (CEs) که در آن نور و دما کنترل می شود تولید می شود.

استفاده از نور مصنوعی یک رویکرد رایج برای شروع گل و بهبود عملکرد میوه است. دوره نوری بحرانی برای شروع گل توت فرنگی بسته به ارقام و برهمکنش با دما متفاوت است.

مهار شروع گل در دمای بالا برای گیاهان توت فرنگی با عادت های گلدهی در دوره های نوری مختلف گزارش شده است. به این ترتیب، پیشنهاد می‌شود که طبقه‌بندی ارقام توت‌فرنگی تنها بر اساس عادت‌های گلدهی آن‌ها (یعنی روزهای کوتاه، طولانی، و غیر حساس به طول روز) بدون در نظر گرفتن اثرات دما کافی نیست.

خواص نور مصنوعی از جمله طول موج و شدت نیز نقش مهمی در تولید و کیفیت میوه توت فرنگی ایفا می کند. به عنوان مثال، تنها تیمار نور آبی تولید میوه توت فرنگی را افزایش می دهد، تقریباً 25٪ بیشتر از سایر منابع نور.

تابش 735 نانومتری پایان روز منجر به افزایش سطح ساکارز توت فرنگی می شود. این مطالعات ثابت کرده است که استفاده از سیستم‌های روشنایی مصنوعی به تولیدکنندگان اجازه می‌دهد تا تولید میوه را بهینه کنند و خواسته‌های حسی مصرف‌کنندگان را برآورده کنند.